Het mag duidelijk zijn dat miljoenen mensen fanatiek de ruimtevaart omarmd, een soort religie hoe ze het aanbidden onze astronauten/kosmonauten/taikonauts.

Via Facebook kwam ik in aanraking met een Pagina die heet ; Space, Astronomy, Universe, & Science lovers community.

Om ook de verdedigers van de ruimtevaart, Apollo missies etc. aan het woord te hebben laat ik hun bevindingen hieronder neer zetten. Op mijn reactie dat al die Apollo vluchten studio werk was door een Stanley Kubrick kreeg ik het volgende te horen ;

Mr. David Hilton schreef naar mij in persoon ;

Hoe weten we dat we op de maan zijn geweest?

Elk argument dat beweert dat NASA de maanlandingen in scène heeft gezet, is ontkracht.

Maar zelfs vandaag de dag, 50 jaar later, bespreken mensen complottheorieën online, in televisieprogramma’s en aan de eettafel.

Maanfeit: Met een krachtige amateurtelescoop kun je de Apollo-landingsplaatsen zien en als je naar de foto’s van de Lunar Reconnaissance Orbiter kijkt, kun je zelf de overblijfselen van de Apollo-missies ontdekken……

Waren de maanlandingen in scène gezet?

Als je je in een debat bevindt waarin je je afvraagt ​​of de mens op 20 juli 1969 voor het eerst voet op de maan heeft gezet, is de kans groot dat je hopeloos on voorbereid bent. De meeste mensen gaan ervan uit dat de Amerikaanse overheid, NASA, de in totaal twaalf astronauten op de maan hebben gelopen en 400.000 mensen betrokken zijn bij het Apollo-programma, noch de wil noch de middelen zouden hebben om een ​​van de grootste prestaties ooit van de mensheid te faken.

Maar er zijn mensen die denken dat de landingen een hoax waren; Zij beweren dat de Amerikaanse overheid Apollo 11 en latere missies heeft gefingeerd, hetzij om de USSR een cruciale klap toe te brengen in de ruimtewedloop, hetzij om de financiering van NASA te verhogen, hetzij om de aandacht af te leiden van de Vietnamoorlog. Het argument voor elk van deze standpunten berust op het vinden van bewijs dat de landingen gefingeerd waren.

Vaker wijzen mensen op eigenaardigheden in specifieke afbeeldingen of video’s om de doorslag te geven. Als iemand deze eigenaardigheden als bewijs gebruikt, wat zeg je dan? Hier zijn de meest voorkomende argumenten die deze visie ondersteunen, en waarom elk ervan onjuist is.

Fotografisch bewijs; Een van de meest populaire complottheorieën is dat er nooit sterren te zien zijn op Apollo-foto’s. Zonder de lichtvervuiling en wazige atmosfeer van de aarde zou je verwachten duizenden sterren te zien op alle afbeeldingen van astronauten. Helaas berust dit argument op het feit dat de foto’s tijdens de maannacht zijn gemaakt. Alle bemande missies naar de maan vonden overdag plaats op een zonnige dag. Dit betekende dat het sterrenlicht de strijd verloor tegen het zeer heldere oppervlak van de maan, te zwak om op foto’s te verschijnen.

Een ander veelgehoord argument is dat de dradenkruisen die op veel Apollo-afbeeldingen verschijnen, soms achter objecten op de foto’s lijken te zitten. Als de afbeeldingen echt waren, zou dit onmogelijk zijn, wat suggereert dat iemand ze erop heeft geschilderd. Maar testen hier op aarde hebben aangetoond dat de fel verlichte objecten de dradenkruisen zwakker laten lijken. Wanneer deze afbeeldingen worden gekopieerd of gescand, gaan sommige details volledig verloren. Hierdoor lijkt het alsof het dradenkruis zich in bepaalde opnames achter het object bevindt.

Anderen wijzen op een eigenaardigheid in een foto van een maansteen, genomen tijdens de Apollo 16-missie. Er lijkt een C op te staan, zoals op een film rekwisiet met letters. Ook hier is er, bij analyse van de originele foto, geen afwijking te zien – de ‘C’ staat er niet. Hoogstwaarschijnlijk was het een haartje of draadje dat tijdens het kopiëren is toegevoegd.Een subtieler argument dat de landingen nep waren, is gebaseerd op diverse misverstanden over NASA-apparatuur en maanfysica.

Een bekend voorbeeld is de Amerikaanse vlag die Neil Armstrong en Buzz Aldrin op de maan plaatsten. Op sommige foto’s lijkt hij in de wind te wapperen. Hoe kan dit gebeuren als er geen wind op de maan is?In feite wappert hij helemaal niet. Een horizontale staaf bovenaan de mast houdt de vlag ontvouwd. Hierdoor lijkt het alsof de wind hem tegenhoudt om naar beneden te hangen. En er is een wappereffect omdat de zwakke zwaartekracht op de maan niet sterk genoeg is om de vlag te ont kreuken. Na wat gezwaai terwijl de astronauten de vlaggen in het maanoppervlak plantten, zijn ze sindsdien stil blijven staan.

Het meest overtuigende argument dat de landingen in scène waren gezet, heeft misschien wel te maken met de Van Allen-gordels. Dit zijn twee gigantische donut vormige gordels rond de aarde. Ze bestaan ​​uit zeer energetische geladen deeltjes uit de zonnewind. Sommigen geloven dat mensen deze gordels niet hadden kunnen passeren zonder te worden blootgesteld aan dodelijke doses straling.Dit was een serieuze zorg vóór de Apollo-missies. Daarom zorgden de wetenschappers achter Apollo 11 ervoor dat ze de astronauten zo goed mogelijk beschermden. Ze isoleerden het ruimtevaartuig tegen straling met een aluminium omhulsel. En ze kozen een traject van de aarde naar de maan dat de tijd die ze in de Van Allen-gordels doorbrachten, minimaliseerde.Metingen van de negen Apollo-missies die de maan bereikten, lieten zien dat de gemiddelde blootstelling aan straling van de astronauten 0,46 geabsorbeerde stralingsdosis (rad) bedroeg. Dit bewees dat NASA er goed aan had gedaan de astronauten tegen straling te beschermen. Hoewel het minder is dan wat sommige kernenergiewerkers ervaren, is 0,46 rad ongeveer 10 keer meer dan de stralingsblootstelling van medische professionals die routinematig met röntgen- en radiotherapieapparatuur werken.

Het bewijs dat we op de maan hebben gelopen;  Natuurlijk zullen er tot we terugkeren naar de maan altijd anomalieën en eigenaardigheden in de archieven blijven die nieuwe beweringen kunnen doen ontstaan ​​dat de maanlandingen in scène waren gezet. Maar het is de enorme omvang en diversiteit van deze archieven die elk van deze beweringen als onjuist bewijst.Van de Apollo-maan missies zijn er 8400 openbaar beschikbare foto’s, duizenden uren aan videomateriaal, een berg wetenschappelijke gegevens en volledige transcripties en audio-opnamen van alle gesprekken vanuit de lucht naar de grond. We hebben zelfs 382 kilo maansteen die Apollo- astronauten mee terug naar de aarde hebben genomen. Deze stenen zijn door laboratoria over de hele wereld onafhankelijk geverifieerd als afkomstig van de maan, waarmee een Amerikaanse samenzwering wordt uitgesloten.

Als dit nog niet genoeg is om de meest doorgewinterde scepticus te overtuigen, zou NASA’s Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO) hen misschien wel kunnen overtuigen. Tegenwoordig maakt LRO hoge- resolutie foto’s van het maanoppervlak vanuit een lage baan. Tijdens zijn missie heeft het de landingsplaatsen en de verlaten afdaal modules en rovers van de Apollo-missies vastgelegd. De resolutie is zo goed dat het de donkere, kronkelige sporen van de voetafdrukken van de astronauten heeft vastgelegd.

Ruimtevaartuigen uit China, India en Japan hebben deze landingsplaatsen ook gespot, wat een verdere onafhankelijke verificatie van de landingen mogelijk maakt. Een laatste spijker in de doodskist van de maan hoax theorieën is een eenvoudig instrument dat 50 jaar geleden door Apollo 11 werd geïnstalleerd. Tijdens hun tijd op de maan plaatsten Armstrong en Aldrin een maan laser-retrore flector op het oppervlak. Deze is nog steeds operationeel en stelt ons in staat lasers erop te reflecteren en de afstand tot de maan tot op de centimeter nauwkeurig te meten. We hadden dit simpelweg niet kunnen doen als we niet…

Aldus deze bovenstaande meneer………..

Update 08-06-2025 Dodewaard